Pracownicy KOSiD

Architekt krajobrazu i ochroniarz środowiska. Absolwentka SGGW. Zainteresowania badawcze: ochrona krajobrazu, ochrona środowiska, zrównoważony rozwój obszarów wiejskich i miejskich, podstawy prawne ochrony krajobrazu i środowiska, zarządzanie obszarami chronionymi.

Długa i bogata kariera zawodowa i naukowa. Po studiach pracowała jako specjalista do spraw zieleni w administracjach warszawskich osiedli mieszkaniowych. Ścieżkę naukową i zastosowania badań w praktyce rozpoczęła w 1983 roku, gdy była zatrudniona kolejno: w Instytucie Kształtowania Środowiska w Zakładzie Planowania Przestrzennego, w latach 1986-1998 w Instytucie Ochrony Środowiska w Zakładzie Ochrony Przyrody i Krajobrazu (w tym w latach 1996-1998 na stanowisku kierownika tego Zakładu); od 1998 do chwili obecnej – pracuje w SGGW, początkowo na Wydziale Ogrodnictwa, Biotechnologii i Architektury Krajobrazu w Katedrze Ochrony Środowiska, a obecnie w Instytucie Nauk Ogrodniczych w Katedrze Ochrony Środowiska i Dendrologii (na stanowisku kierownika tych Katedr w latach 2013-2020). W latach 1996-1998 była członkiem Międzyzakładowego Zespołu ds. Realizacji Programów Badawczych Stacji Kompleksowego Monitoringu Środowiska „Puszcza Borecka” (Stacji należącej do Instytutu Ochrony Środowiska), w tym także koordynatorem tych programów i członkiem Rady Programowej.

Posiada bogaty dorobek naukowy stanowiący spójną całość w zakresie kształtowania krajobrazu i środowiska, w aspekcie ochrony ich najcenniejszych elementów (przyrodniczych, kulturowych i wizualnych), poprawy i utrzymania dobrego stanu krajobrazu dużych obszarów i minimalizacji zagrożeń. Większość badań została wdrożona w praktyce. Były to m.in.: projekty obszarów chronionych i systemów obszarów chronionych, plany ochrony przyrody, wskazania do kształtowania środowiska i krajobrazu na potrzeby planowania przestrzennego, studia przyrodniczo-krajobrazowe dla dolin rzecznych (m.in. doliny Warty, Wisły i Bugu), oceny oddziaływania na środowisko, prognozy skutków wpływu ustaleń planów zagospodarowania przestrzennego na środowisko przyrodnicze, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, projekty terenów zieleni, liczne ekspertyzy, opinie ekologiczne i opinie sądowe. Jest współautorką m.in. pionierskich koncepcji systemowej ochrony krajobrazu dla województw, zrealizowanych projektów parków krajobrazowych, rezerwatów przyrody i obszarów chronionego krajobrazu, studium doliny Wisły jako korytarza ekologicznego; jest autorką m.in. metody kształtowania krajobrazu zwanej metodą kratownicy ekologicznej (method of ecological truss), klasyfikacji modeli ekologiczno-przestrzennych gmin wiejskich (Żarska 2006); autorką metody oceny znaczenia krajobrazowego dominanty i systemowego podejścia do ochrony dominant krajobrazowych na danym obszarze (Żarska 2003).

W latach 1997-98 była członkiem zespołu ekspertów w projekcie badawczym dotyczącym harmonizacji prawa polskiego z prawem Unii Europejskiej w zakresie ochrony środowiska, realizowanym w Instytucie Ochrony Środowiska we współpracy z ekspertami z Brukseli; wdrożenie projektu przyczyniło się do wstąpienia Polski do Unii Europejskiej. W latach 90. była członkiem zespołu ekspertów przygotowujących raporty o stanie środowiska Polski dla Ministra Środowiska na konferencje ministrów środowiska Europy.

Posiada uprawnienia eksperta w zakresie ochrony przyrody i krajobrazu: od 1997 r. biegły Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w zakresie ochrony przyrody -ochrony flory i krajobrazu, nr uprawnień: decyzja OP/I-z/214/116/97; od 1998 r. biegły Ministra OŚZNiL w zakresie ochrony przyrody, nr uprawnień 1369; od 2000 r. biegły Wojewody Mazowieckiego w zakresie ochrony przyrody, nr uprawnień 0246; biegły sądowy ad hoc’ m.in. Sądu Rejonowego w Mrągowie, Sądu Okręgowego w Krakowie.

Inne zainteresowania: krajoznawstwo, turystyka, podróże, sport.